Hüzün yine yalnız!
Esti serseri serseri,
Parladı gözleri,
Attı saçlarını geriye;
Hüzün yine yalnız!
Rüzgar öfkeliydi.
Mutluluk paylaşılır,
Gurur hep taşınır.
Duygulara bir eş var,
Onun yeri çok dar.
Hüzün yine yalnız!
Sade bir yaşam istediği,
Gönüllerde gizlediği,
Bir yerlerde bir sevdiği,
Hüzün yine yalnız!
KÖRİST'İN GÜNLÜĞÜ 